Γλυκαγόνη CAS 16941-32-5 Προωθεί τη γλυκογονόλυση και την παραγωγή γλυκόζης για την αύξηση του σακχάρου στο αίμα

Γλυκαγόνη CAS 16941-32-5 Προωθεί τη γλυκογονόλυση και την παραγωγή γλυκόζης για την αύξηση του σακχάρου στο αίμα

Όνομα προϊόντος: Glucagon
Συνώνυμα: GLUCAGON 1-37;GLUCAGON (1-37) (PORCINE);GLUCAGON 37;GLUCAGON ACETATE;HSQGTFTSDYSKYLDSRRAQDFVQWLMNTHKRTHN-GLN-GLNTHL-GLUCAGON; -SER-ASP-TYR-SER-LYS-TYR-LEU-ASP-SER-ARG-ARG-ALA-GLN-ASP-PHE-VAL-GLN-TRP-LEU-MET-ASN-THR-LYS-ARG-ASN -LYS-ASN-ASN-ILE-ALA-OH;Glucagon 1-29;Glucagon(1-29) Human HCl
CAS: 16941-32-5
MF: C153H225N43O49S
MW: 3482,75<& >EINECS: 685-611-6
Κατηγορίες προϊόντων: Παράγωγα αμινοξέων;Πεπτίδιο;Βιολογία βλαστικών κυττάρων νησίδας γλυκαγόνης;Διαφοροποίηση βλαστοκυττάρων νησίδας;Ορμόνες;άλλες πρωτεΐνες/πεπτιδικές ορμόνες;Γλυκαγόνη και γλυκαγονίδια για στελεχιαία πεπτίδια Κυτταρική Βιολογία;Παράγοντες Ανάπτυξης Κυτοκινών και Ορμόνες (Παχυσαρκία);Γαστρεντερικά πεπτίδια;GlucagonObesity Research;API;Diabetes Research
Mol Αρχείο: 16941-32-5.mol

Το γλυκαγόνο, επίσης γνωστό ως γλυκαγόνο, είναι ένα ευθείας αλυσίδας πολυπεπτιδική ορμόνη που εκκρίνεται από κύτταρα α παγκρεατικών νησίδων, που περιέχει 29 αμινοξέα, με μοριακό τύπο και σχετική μοριακή μάζα C153H225N43O49S = 3482,8. Η Κίνα έχει συνθέσει αυτήν την ορμόνη. Είναι ένα είδος λευκής, άοσμης και άγευστης λεπτής κρυσταλλικής σκόνης σε θερμοκρασία δωματίου. Το γλυκαγόνο είναι σχεδόν αδιάλυτο στο νερό και στους περισσότερους οργανικούς διαλύτες, ενώ είναι διαλυτό σε αραιό οξύ και αραιό αλκαλικό διάλυμα. Το μεγαλύτερο μέρος του παρασκευάσματος είναι υδροχλωρίδιο το οποίο διαλύεται σε νερό. Είναι γνωστό ότι το γλυκαγόνο πρέπει να διατηρήσει τη μοριακή του ακεραιότητα για να ασκήσει τη φυσιολογική του δράση. Η δομή του γλυκαγόνου του ανθρώπου και του θηλαστικού (κουνέλι, βοοειδή, χοίρος, αρουραίος κ.λπ.) μπορεί να είναι συνεπής, ενώ τα πτηνά είναι ελαφρώς διαφορετικά.

Το γλυκαγόνο είναι ένα πολυπεπτίδιο που αποτελείται από 29 αμινοξέα και εκκρίνεται από τα άλφα κύτταρα των νησίδων του παγκρέατος. Το γλυκαγόνο παράγεται από το γονίδιο προ-γλυκαγόνης, αρχικά ως πρόδρομο προ-γλυκαγόνο, το οποίο επεξεργάζεται ειδικά για τον ιστό στα παγκρεατικά άλφα κύτταρα για να σχηματίσει γλυκαγόνο και στα εντερικά κύτταρα για να σχηματίσει GLP-1 και GLP-2.
<& >Είναι γενικά αποδεκτό ότι η ινσουλίνη και η γλυκαγόνη είναι οι κύριες ορμόνες που εμπλέκονται στην παθοφυσιολογία του διαβήτη, αλλά ο ρόλος της γλυκαγόνης στον διαβήτη είναι περίπλοκος και αμφιλεγόμενος σε ορισμένες περιπτώσεις. Ο ρόλος της γλυκαγόνης στους επί του παρόντος χρησιμοποιούμενους υπογλυκαιμικούς παράγοντες τυγχάνει αυξανόμενης προσοχής και η συνεχής ανάπτυξη στοχευμένης θεραπείας με γλυκαγόνη υπογραμμίζει τη σημαντική συμβολή της γλυκαγόνης στη βελτιστοποίηση της διαχείρισης του διαβήτη.

Η γλυκαγόνη είναι μια αντιρυθμιστική ορμόνη που διεγείρει την ηπατική γλυκόζη παραγωγή για την αποφυγή υπογλυκαιμίας. Οι υποδοχείς γλυκαγόνης βρίσκονται στα ηπατοκύτταρα και θέσεις δέσμευσης γλυκαγόνης έχουν επίσης αναγνωριστεί στους νεφρούς, την καρδιά, τη γαστρεντερική οδό, τον λιπώδη ιστό, τον εγκέφαλο και τον σπλήνα. Με βάση μελέτες σε σκύλους, περίπου το 17% της γλυκαγόνης αποδομείται από τα νεφρά και το 20% έως 25% αποδομείται στο ήπαρ. Η απελευθέρωση γλυκαγόνης ως απόκριση στην υπογλυκαιμία έχει καθιερωθεί και μεσολαβείται μέσω αυτόνομων, ενδοκρινικών και παρακρινών μηχανισμών και πιθανώς επίσης μέσω της άμεσης ανίχνευσης των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα από τα άλφα κύτταρα. Οι ακριβείς μοριακοί μηχανισμοί με τους οποίους τα κύτταρα εκκρίνουν γλυκαγόνη δεν είναι πλήρως κατανοητοί, αλλά περιλαμβάνουν κανάλια τριφωσφορικής αδενοσίνης καλίου (KATP) και κανάλια ασβεστίου. ψευδάργυρο και γάμμα-αμινοβουτυρικό οξύ (GABA), τα οποία απελευθερώνονται ως απόκριση στα γεύματα και αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Όταν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα πέφτουν, τα βήτα κύτταρα μειώνουν την παραγωγή αυτών των προϊόντων, εξαλείφοντας έτσι την ανασταλτική τους δράση στα άλφα κύτταρα. Αυτός ο μηχανισμός, γνωστός ως υπόθεση «διακοπής λειτουργίας», οδηγεί τελικά σε αύξηση της έκκρισης γλυκαγόνης όταν η γλυκόζη στο αίμα είναι πολύ χαμηλή. Η ανασταλτική ορμόνη ανάπτυξης, η οποία παράγεται από τα δ κύτταρα και το GLP-1 στις νησίδες, αναστέλλει επίσης την έκκριση γλυκαγόνης.

Τόσο στον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 (T1DM) όσο και στον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (T2DM), τα επίπεδα γλυκαγόνης στο πλάσμα είναι πολύ ψηλά. Η γλυκαγόνη, μια ρυθμιστική ορμόνη που προάγει την παραγωγή ηπατικής γλυκόζης, αποτρέπει την υπογλυκαιμία υπό φυσιολογικές φυσιολογικές συνθήκες. Σε ασθενείς με διαβήτη, η έκκριση γλυκαγόνης μπορεί να είναι ανεξέλεγκτη, γεγονός που οδηγεί σε προβλήματα με την ομοιόσταση της γλυκόζης. Ορισμένες θεραπείες για τον διαβήτη είναι αποτελεσματικές με την αναστολή της έκκρισης ή της δράσης της γλυκαγόνης, καθώς και στοχευμένη θεραπεία για τη γλυκαγόνη.

Glucagon CAS 16941-32-5 Chemical Properties
πυκνότητα 1,53±0,1 g/cm3( Προβλεπόμενη)
θερμοκρασία αποθήκευσης. Διατηρείται σε σκοτεινό μέρος, Σφραγισμένο σε ξηρό, 2-8°C
διαλυτότητα Πρακτικά αδιάλυτο στο νερό και στους περισσότερους οργανικούς διαλύτες. Είναι διαλυτό σε αραιά ανόργανα οξέα και σε αραιά διαλύματα υδροξειδίων αλκαλίων.
σχηματίζει σκόνη

Λειτουργία και εφαρμογή του γλυκαγόνης CAS 16941-32-5
1、Αυξάνει την επίδραση της γλυκόζης στο αίμα: Μπορεί να ενεργοποιήσει ηπατική φωσφορυλάση, προάγουν την αποσύνθεση του ηπατικού γλυκογόνου και την ισογένεση του γλυκογόνου και αυξάνουν τη γλυκόζη του αίματος.
2, Θετικό ινότροπο αποτέλεσμα: Μπορεί να αυξήσει το ενδοκυτταρικό περιεχόμενο cAMP, να ενισχύσει τη συσταλτικότητα του μυοκαρδίου, να αυξήσει την καρδιακή παροχή και να εργαστεί ανά παλμό. Η θετική ινότροπη δράση του μπορεί να εξακολουθήσει να ασκείται μετά την εφαρμογή επαρκούς ποσότητας καρδιακού γλυκοσιδίου και δεν εμποδίζεται από την προπρανολόλη. Αν και μπορεί να αυξήσει τον καρδιακό ρυθμό και την αρτηριακή πίεση, δεν προκαλεί αρρυθμία. Οι μηχανισμοί είναι: (1) η ενεργοποίηση της αδενυλικής κυκλάσης για τη μετατροπή της τριφωσφορικής αδενοσίνης σε κυκλοποιημένη μονοφωσφορική αδενοσίνη, η οποία αυξάνει τη συσταλτικότητα του μυοκαρδίου. (2) προώθηση της ηπατικής γλυκογονόλυσης και αύξηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα. (3) προώθηση της απελευθέρωσης ινσουλίνης Η απελευθέρωση Chemicalbook, βελτιώνοντας τη χρήση της γλυκόζης στο μυοκάρδιο και προάγοντας τα αναερόβια ένζυμα του μυοκαρδίου, βελτιώνοντας έτσι τον μεταβολισμό της ενέργειας του μυοκαρδίου. Σε συνδυασμό με καρδιακές γλυκοσίδες που μοιάζουν με δακτυλίτιδα, μπορεί να αυξήσει την αποτελεσματικότητα.
3. Επιδράσεις στα νεφρά: διαστέλλουν τα νεφρικά αιμοφόρα αγγεία, βελτιώνουν τη νεφρική ροή αίματος και προάγουν την απέκκριση νατρίου, καλίου και ασβεστίου.
4. Επιδράσεις στο πεπτικό σύστημα: μπορεί να προκαλέσει χαλάρωση των λείων μυών του στομάχου και του δωδεκαδακτύλου, του λεπτού εντέρου και του παχέος εντέρου, αναστέλλει την περισταλτικότητα του στομάχου, του λεπτού εντέρου και του παχέος εντέρου και αυξάνει την έκκριση της χολής και του εντερικού υγρού.
5. Επιδράσεις στο εκκριτικό σύστημα: διεγείρουν τον μυελό των επινεφριδίων, προάγουν την απελευθέρωση κατεχολαμινών. Μπορεί επίσης να προάγει την έκκριση ινσουλίνης, θυρεοειδικής ορμόνης, καλσιτονίνης και αυξητικής ορμόνης.